5 ταινίες τρόμου για να δείτε στο Halloween

Αυτά είναι τα horror που διαδραματίζονται τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, ιδανική μέρα για ποπ κορν και πολλές ανατριχίλες.

Καθώς πλησιάζει η νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, επιλέξαμε 5 must see ταινίες τρόμου που συμβαίνουν τη νύχτα του Halloween, έτσι ώστε να γιορτάσετε ιδανικά την πιο στοιχειωμένη μέρα του χρόνου, παρέα με ποπ κορν και πολλές ανατριχίλες.

“Η Νύχτα με τις Μάσκες 2” (2021)

Από τη λίστα δε θα μπορούσε να λείπει η horror πρεμιέρα της εβδομάδας, η οποία θέλει το μασκοφόρο κατά συρροή δολοφόνο Μάικλ Μάγιερς να επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη. Για αυτό οφείλεται η επιτυχία που γνώρισε η προ τριετίας αξιέπαινη “Νύχτα με τις Μάσκες” (2018) , με την οποία ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν εκμοντέρνισε επιτυχημένα το μύθο που πρωτοσκαρφίστηκε ο σπουδαίος Τζον Κάρπεντερ. Στο σίκουελ, ενώ όλοι πιστεύουν πως ο Μάγιερς έχει χαθεί σε μια πύρινη λαίλαπα, εκείνος αναδύεται μέσα από τις φλόγες για να συνεχίσει το δολοφονικό έργο του. Στο στόχαστρο βρίσκεται για ακόμα μια φορά η Λόρι Στρόουντ (Τζέιμι Λι Κέρτις) η οποία, άραγε, θα καταφέρει να του ξεφύγει όπως τα τελευταία 40 χρόνια;

“May” (2002)

Ένα παραγνωρισμένο horror, του οποίου οι αρετές επισκιάζουν τις σκόρπιες ατέλειές του. Η ταινία του Λάκι ΜακΚι συνδυάζει disturbing ιδέες, ακραίο χιούμορ και γνήσιες ανατριχίλες, μέσα από τις ψυχολογικές μεταπτώσεις της ηρωίδας του, η οποία δεν αποδέχεται την ερωτική απόρριψη. Ειδικά όταν αυτή λαμβάνει χώρα τις ημέρες γύρω από το Χάλογουιν.

“Night of the Demons” (1988)

Αυστηρά για τους φίλους του gore αλά “Evil Dead”, αυτό το εντελώς cult φιλμ τα έχει όλα: στοιχειωμένο σπίτι, σατανικά πνεύματα, πανσέληνο, μεθυσμένους νέους που πάνε γυρεύοντας και νεκροζώντανους που δεν λένε να πεθάνουν. Έξτρα ατού το σάουντρακ, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και Bauhaus, γιατί και ο τρόμος θέλει καλοπέραση.

“Trick or Treat” (1986)

“Το rock ‘n’ roll ποτέ δεν πεθαίνει”, προειδοποιεί ο αφηγητής στο τρέιλερ και δεν υπερβάλλει. Απλούστατα επειδή η υπόθεση εμπνέεται από τον διαδεδομένο στα 80s (και στους συντηρητικούς κύκλους) φόβο ότι στα μέταλ τραγούδια κρύβονται κρυφά σατανιστικά μηνύματα. Η ανησυχία εδώ γίνεται πραγματικότητα, αφού η μουσική χρησιμοποιείται για να αφυπνίσει τους νεκρούς!

“I Was a Teenage Werewolf” (1957)

Ένα από τα πιο επιτυχημένα horror των 50s και ίσως το διασημότερο ενός άτυπου είδους που ευδοκίμησε τότε –αυτό των ταινιών τρόμου που στόχευαν συγκεκριμένα στο εφηβικό κοινό– έχει στο επίκεντρό του ένα εξαιρετικά βίαιο λυκειόπαιδο. Εκείνο που φταίει όμως δεν είναι η άδικη κοινωνία, αλλά η μεταμόρφωσή του σε αλλοπρόσαλλο λυκάνθρωπο.

πηγή: athinorama.gr